Zwijgen - Schweigen
| Infinitief | der Infinitiv |
| te zwijgen | schweigen |
| Tegenwoordige tijd | das Präsens |
| ik zwijg | ich schweige |
| jij zwijgt | du schweigst |
| hij / zij / het zwijgt | er / sie / es schweigt |
| wij zwijgen | wir schweigen |
| jullie zwijgen | ihr schweigt |
| zij zwijgen | sie schweigen |
| Verleden tijd | die Vergangenheit |
| Onvoltooid verleden tijd | das Präteritum / das Imperfekt |
| ik zweeg | ich schwieg |
| jij zweeg | du schwiegst |
| hij / zij / het zweeg | er / sie / es schwieg |
| wij zwegen | wir schwiegen |
| jullie zwegen | ihr schwiegt |
| zij zwegen | sie schwiegen |
| Voltooid tegenwoordige tijd | das Perfekt |
| ik heb gezwegen | ich habe geschwiegen |
 2024 Harmen Schoonekamp | contact | Talennet | sitemap.
"Van dat, waarvan men niet kan spreken, moet men zwijgen.
Wovon man nicht sprechen kann, darüber muss man schweigen.
"