Huilen - Weinen
Het werkwoord huilen / wenen.
| Infinitief | der Infinitiv |
| te huilen | weinen |
| Tegenwoordige tijd | das Präsens |
| ik huil | ich weine |
| jij huilt | du weinst |
| hij / zij / het huilt | er / sie / es weint |
| wij huilen | wir weinen |
| jullie huilen | ihr weint |
| zij huilen | sie weinen |
| Verleden tijd | die Vergangenheit |
| Onvoltooid verleden tijd | das Präteritum / das Imperfekt |
| ik huilde | ich weinte |
| jij huilde | du weintest |
| hij / zij / het huilde | er / sie / es weinte |
| wij huilden | wir weinten |
| jullie huilden | ihr weintet |
| zij huilden | sie weinten |
| Voltooid tegenwoordige tijd | das Perfekt |
| ik heb gehuild | ich habe geweint |
 2019 Harmen Schoonekamp | contact | Talennet | sitemap.
"Twee dingen vervullen het gemoed met steeds nieuwe en steeds toenemende bewondering en ontzag, hoe vaker en intenser het nadenken zich erop toelegt: de sterrenhemel boven mij en de morele wet in mij.
Zwei Dinge erfüllen das Gemüt mit immer neuer und zunehmender Bewunderung und Ehrfurcht, je öfter und anhaltender sich das Nachdenken damit beschäftigt: Der bestirnte Himmel über mir, und das moralische Gesetz in mir.
"